Sinds een tijdje kijk ik op televisie naar het programma van Arie Boomsma, 'over de streep'.
Een tijd geleden was het spraakmakend en tegenwoordig komt het nog op de buis maar er wordt niet zoveel meer over gesproken ...Ik hoor er verder niet meer zoveel over.
Waarom eigenlijk niet ? Ik vind het namelijk shocking om te zien hoeveel kinderen er last hebben gehad van pestgedrag op de lagere school; kinderen die moeilijkheden ondervinden na een scheiding; kinderen die geslagen worden of te maken hebben met iemand in hun omgeving die verslaafd is en dan last but not least ' hoeveel kinderen er rondlopen met zelfmoordgedachten'...
Waarom doen we daar niet veel meer mee ? En dan bedoel ik 'aan de voorzijde van het proces !
Niet als het al zover gekomen is dat het kind niet meer weet hoe het verder moet en' al helemaal in de put zit...'
Hoe komt het dat volwassenen, ouders of jongeren zelf niet eerder aan de bel trekken ? Ik heb hulp nodig ..
Ik begrijp als geen ander, hoe lastig het is,want ook volwassenen trekken niet zo snel aan de bel voor hulp. Je moet dan toch een streep over...
Zou het niet mooi zijn als wij, volwassenen, meer jongeren over de streep kunnen helpen ?
En zou het niet nog mooier zijn als de jongeren zelf - n.a.v. dit programma - zelf zouden aangeven ' nu ga ik bij wijze van spreken ' over de streep' door zelf op zoek te gaan naar een persoon waar ik mijn hart kan luchten ?
Mocht je nou jongeren kennen die met problemen kampen en je wilt ze graag over de streep helpen, door over hun problemen te gaan praten of te 'eraan te gaan werken', misschien is dan een kennismaking met mij als vaktherapeut helemaal zo gek nog niet...
Begrijp me goed, het moet natuurlijk klikken, maar samen iets creatiefs maken waarbij je in gesprek kunt komen met elkaar ... het zou toch fantastisch zijn als ik ze een manier kan aanbieden om aan hun problemen te werken ?
Denk er eens over na...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten