Wat maakt dat jij, voor jouw kind met zijn of haar specifieke probleem, kiest voor DIE ene specifieke hulpverlener ??

Waar ga je als eerste zoeken naar hulp voor je kind ?

Kies je voor de huisarts die je doorverwijst naar iemand? Bijvoorbeeld de psychiater ?

Of komt het eerste signaal via school ? En wat dan ? Ga je naar het Centrum voor Jeugd en Gezin met je probleem of wat doe je ?

Stel je komt op een schoolgesprek en de juf geeft aan dat ze zich toch wel zorgen maakt over jouw kind. Ter illustratie neem ik even een fictieve naam, bv. Max.

Max vertoont toch wat vreemd gedrag in de klas. Hij is wat druk en speelt veel alleen in de pauze.

De juf stelt voor om hem toch maar eens te bespreken met een deskundige.. Wat doe je dan ?

Je denkt ‘ ja maar er is toch niks met onze Max ?’ of wel… wat doe ik nu.. moet ik dan naar een psycholoog  ?? Hij is tenslotte pas 7….

Vaak is het dan zo dat je als ouders adviezen inwint bij vrienden of kennissen. Weet jij iemand of wat heb jij gedaan toen het mis ging met jouw zoon ? Wat geeft school voor advies of de huisarts. Wat doe je ? Wat wil jij ?

Dan heb je nog de zelfhulpzoekers.

Mensen die zelf op zoek gaan via internet. Wat is er te koop, waar kun  je allemaal naar toe met je kind. Wat zijn de kosten of wordt het vergoed ?

Wat wordt er in de buurt van je woonplaats allemaal aangeboden. Wie heeft er verstand van zaken of wie weet er meer van ? Kies ik voor speltherapie of voor beeldende vaktherapie ? Of voor psychomotorische therapie, een kindertherapeut of een muziektherapeut ? of iets totaal anders ? Iets alternatiefs misschien ?

Kun je dan zelf kiezen ?

Persoonlijk denk ik dat dat kan, maar blijf altijd goed kijken en luisteren naar jouw kind.

Waar baseer jij je keuze op ?

De keuze van anderen, je eigen keuze via internet, school, de huisarts, CJG, GGD of via via

En dan heb je iemand gevonden en dan ?

Wachtlijsten of snel geholpen worden. Kosten via de zorgverzekering vergoed of zelf betalen.

Tenslotte…. Soms kun je een keuze maken op basis van advies en is dat prima.

Soms kun je ook een keuze maken op basis van je eigen inzicht en gevoel. Welke keuze je ook maakt, je maakt op dat moment de keuze naar eigen goeddunken. Een keuze waarvan jij denkt dat dat past bij jouw kind.

Als je dan daadwerkelijk je keuze hebt gemaakt voor die hulpverlener is het belangrijk om goed te blijven kijk naar je kind.

Het is fijn als er een klik is tussen de hulpverlener en je kind. “Iets doen, iets maken en  sluit vaak goed aan bij kind-zijn. Het geeft lucht… het kind mag iets doen en hoeft niet perse continue te praten.  Het is prettig als het kind zich op zijn gemak voelt en zich open stelt om aan het probleem te werken.  Humor zorgt ook vaak voor verminderde spanning.

Vertrouwen groeit door de gesprekken die erop  volgen en het zelfvertrouwen neemt toe want er wordt aan iets gewerkt, zowel van buiten als van binnen….

Zo kom je verder en dat is uiteindelijk de bedoeling !